Rękaw ozonowy w leczeniu ran

Zastosowanie terapii z udziałem rękawa ozonowego przyspiesza gojenie ran i pozwala pacjentowi na powrót do zdrowia. Zanim jednak sięgnie się po metodę wykorzystującą ozon, należy wykluczyć u pacjenta choroby, które wykluczają jej stosowanie.

 

Już od ponad 150 lat ozon jest wykorzystywany w terapii, dezynfekcji oraz leczeniu ran. Wyróżnia go sposób działania – wyzwala on reakcje łańcuchowe: docierając do krwi, zwiększa saturację hemoglobiny z tlenem, co zmniejsza niedotlenienie w obszarze rany. Terapia ozonem aktywuje również proces glikozy w erytrocytach, co pomaga oddawać tlen z połączeń koordynacyjnych oksyhemoglobiny do tkanek. Poza tym ozon powoduje aktywizację antyoksydacyjnych enzymów, co działa przeciwzapalnie. Ponadto ozon zabija bakterie i uniemożliwia reakcje między wirusami a komórkami chorego. Badania wykazały, że mieszanki tlenowo-ozonowe zmniejszają ból, również fantomowy, a także przyspieszają proces leczenia ran, również w fazie ostrej. Prócz komór hiperbarycznych, ozon stosuje się w preparatach oleistych i maściach.

 

Rękaw ozonowy – jak działa?

Rękaw bądź but ozonowy wykorzystuje działanie mieszaniny tlenowo-ozonowej w różnych stężeniach w formie gazowej. W zabiegu bierze udział specjalistyczna osłona foliowa nakładana na kończyny dolne. Zabieg, nazywany ozonową kąpielą, powinien trwać przynajmniej 30 minut. Całość terapii wymaga 10-15 sesji, przeprowadzanych każdego dnia. Metodę z użyciem rękawa ozonowego sugeruje się szczególnie pacjentom zmagającym się z owrzodzeniem stopy spowodowanym przez cukrzycę lub miażdżycą, jak i w przypadku występowania owrzodzenia żylakowego podudzi. But czy też rękaw ozonowy, w znacznym stopniu przyspiesza leczenie ran. Oprócz tego, zabieg stosuje się również profilaktycznie u osób chorujących na cukrzycę. Metoda ta uchroniła od amputacji kończyny dolnej wielu pacjentów zmagających się ze stopą cukrzycową.

Przeciwwskazania w terapii rękawem ozonowym

Nie każdy pacjent może skorzystać z zabiegu z udziałem rękawa ozonowego – dotyczy to osób, które nie powinny w żaden sposób stosować terapii ozonem. W grupie chorych, które pod żadnym pozorem nie mogą korzystać z rękawa ozonowego, znajdują się pacjenci cierpiący na nadczynność tarczycy oraz niewyrównane nadciśnienie tętnicze. Dotyczy to też kobiet w ciąży i karmiących piersią. Podobna sytuacja dotyczy osób, które zatruły się alkoholem.

Ozon u niektórych pacjentów może wywoływać reakcje alergiczne, dlatego też przed przeprowadzeniem zabiegu powinno się przeprowadzić testy. Osoby poddawane zabiegowi także powinny obserwować miejsce, na które został nałożony rękaw i aplikowana jest mieszanina tlenowo-ozonowa. Niepożądane reakcje należy bezzwłocznie zgłosić lekarzowi lub pielęgniarce przeprowadzającej zabieg.