Usługi pielęgniarskie/leczenie ran

W OzonClinic oferujemy wysokiej jakości usługi pielęgniarskie realizowane przez najlepiej wykształconą kadrę. Nasze pielęgniarki ukończyły studia wyższe na kierunku pielęgniarstwo oraz posiadają szereg kursów specjalistycznych, kwalifikacyjnych i specjalizacyjnych. Wiedza, umiejętności i kompetencje, jakie zdobyły w toku kształcenia sprawiają, że są w stanie zaoferować Państwu usługi na najwyższym poziomie.

 

Rany przewlekłe to takie rany, które utrzymują się dłużej niż 6-8 tygodni i nie jesteśmy w stanie ich wygoić w tym czasie. Od tego momentu uznajemy taką ranę za przewlekłą.

W zależności od choroby podstawowej wyróżnia się następujące typy ran przewlekłych:

Owrzodzenia żylne

Do ich powstania dochodzi najczęściej na goleniach i na kostce przyśrodkowej. Występują szczególnie często u osób starszych cierpiących z powodu chorób o różnej etiologii. Najczęściej występujące (w 60-90% przypadków) jest owrzodzenie żylne goleni wywołane niewydolnością żylną. Jeśli żyły są uszkodzone na skutek niewydolności żylnej, nie są one w stanie przetransportować krwi z powrotem do serca. Skutkuje to stresem oksydacyjnym komórek i tkanek, który prowadzi do powstania owrzodzenia.

Owrzodzenia tętnicze

Powstają na skutek niewydolności tętniczej będącej efektem arteriosklerozy objawiającej się zwężeniem tętnic. Prowadzi to do hipoperfuzji i zagrożenia amputacją. Owrzodzenia tętnicze są rzadsze niż żylne (10% przypadków). Do powstania owrzodzenia dochodzi często w obrębie małego zranienia, które nie jest w stanie się zagoić i ulega infekcji.

Owrzodzenie stopy cukrzycowej

Termin „zespół stopy cukrzycowej” obejmuje różne zmiany patologiczne stopy, których przyczyną pierwotną jest choroba cukrzycowa. Do zmian tych zaliczane są m.in. zmiany łożyska paznokcia, deformacje stopy oraz owrzodzenia. W większości przypadków przyczyną rozwoju owrzodzenia jest uszkodzenie nerwów sensorycznych, motorycznych oraz autonomicznych, a także uszkodzenie naczyniowe (angiopatia). Owrzodzenia stopy cukrzycowej muszą być odpowiednio leczone w celu zatrzymania procesu zwyrodnieniowego mogącego prowadzić do konieczności amputacji.

 

Odleżyny

Owrzodzenia odleżynowe są zazwyczaj związane z unieruchomieniem pacjenta.
Istnieją różne klasyfikacje owrzodzeń odleżynowych:

• Klasyfikacja Shea (1975) – w zależności od stadia rozwoju odleżyn
• Klasyfikacja Seilera – także w zależności od stadia rozwoju odleżyn
• Klasyfikacja chirurgiczna Danielsa (1979)

European Pressure Ulcer Advisory Panel (EPUAP) oraz American National Pressure Ulcer Advisory Panel (NPUAP) opublikowały często stosowaną międzynarodową definicję oraz klasyfikację owrzodzeń odleżynowych (2009):

• Kategoria/Poziom/Stopień I: niebielejące zaczerwienienie
• Kategoria/Poziom/Stopień II: częściowa utrata skóry
• Kategoria/Poziom/Stopień III: utrata skóry
• Kategoria/Poziom/Stopień IV: całkowita utrata skóry

Chorzy cierpiący z powodu ran przewlekłych wymagają szczególnej i wszechstronnej opieki specjalisty- lekarza lub pielęgniarki. Zawsze proces gojenia takiej rany jest długi, zazwyczaj bolesny a pojawiające się często powikłania pogarszają jakość życia i ograniczają sprawność chorych. Rana u zdrowego człowieka z reguły goi się szybko i bez powikłań, problem pojawia się, gdy pacjent jest leżący, niedożywiony, z szeregiem chorób przewlekłych.

Przebieg procesu leczenia

Kompleksowy program prawidłowego postępowania w przypadku leczenia ran przewlekłych składa się z kilku integralnych i równie ważnych elementów, a mianowicie z:

• właściwej pielęgnacji skóry,
• usprawniania ruchowego (w tym jak najwcześniejszej rehabilitacji pacjenta),
• odpowiedniej diety,
• leczenia chorób współistniejących,
• edukacjipacjenta i jego rodziny.

Każdy z ww. elementów postępowania jest tak samo istotny. Aby proces leczenia odnosił skutek, wszystkie one muszą się wzajemnie uzupełniać i współpracować ze sobą!

Jeszcze kilkanaście lat temu do leczenia ran przewlekłych stosowano opatrunki suche z gazy (wykonywało się z niej kompresy), stosowano tzw. opatrunki wysychające. Zgodnie z aktualną wiedzą ten sposób leczenia powinien być całkowicie zaniechany!

Nowoczesne metody leczenia to stosowanie strategii TIME , czyli wzmacnianie naturalnej aktywności rany do gojenia.

• T (Tissue) –oczyszczanie rany, opracowanie tkanek, usunięcie martwicy i nadmiaru wysięku.
• I (Infection and inflammation control) – kontrola infekcji i zapalenia, bowiem zakażenie rany to najpoważniejsze powikłanie!
• M (Moisture) – utrzymanie wilgotności w łożysku rany. W prawidłowo gojącej się ranie wysięk ma działanie pozytywne, wilgoć jest niezbędna i korzystna dla procesów naprawczych.
• E (Edges, czyli brzegi) – rozwój nabłonka, zbliżanie się brzegów rany to znak, że gojenie przebiega prawidłowo!

Odpowiedni dobór opatrunków

W leczeniu ran przewlekłych bardzo ważny jest dobór odpowiednich opatrunków i preparatów do przemywania, nawilżania i antyseptyki rany. Każda rana jest inna, nie ma opatrunków uniwersalnych ani jednolitego schematu ich zastosowania.

W leczeniu zachowawczym stosuje się koncepcję leczenia ran w środowisku wilgotnym a idealny opatrunek to ten, który to wilgotne środowisko w ranie utrzyma.

Gojenie się rany jest kompleksowym i bardzo dynamicznym procesem, który w idealnych warunkach kończy się przywróceniem ciągłości skóry.

W leczeniu ran stosujemy:

• Dobór odpowiednich opatrunków
• Kompresjoterapię
• Hirudoterapię
• Ozonoterapię
• Terapię Podciśnieniową